Saturday, December 28, 2019

തലപോയൊരു പോക്കേയ്..

പതിവ് പോലെ അന്നും കൃത്യസമയത്ത് തന്നെ നേരം വെളുത്തെന്ന് തോന്നുന്നു. അതൊന്നും കാര്യമാക്കാതെ ഞാൻ പിന്നേം കിടന്നുറങ്ങി.
പതിവിലും വിപരീതമായി പുറത്ത് നിന്നും ഒരു കുശ് കുശ് (വണ്ടി ഇപ്പോ എത്തും, അതിന് ഓൻ ഒറങ്ങാണ്) ശബ്ദം കേട്ടാണ് ഞാൻ ഉറക്കം ഉണർന്നത്. സാധാരണ ഇങ്ങനെ ഒന്നും കേൾക്കാറില്ലല്ലോ, ഇന്നിതെന്ത് പറ്റി എന്ന് ആലോചിച്ചും കൊണ്ട് അഴിഞ്ഞ് പോയ ട്രൗസർ വലിച്ച് കയറ്റി, ഉറക്കച്ചടവോടെ ഹാഫ് വേവായ കണ്ണും തിരുമ്മി ഫുൾവേവ് ആക്കാൻ ശ്രമിച്ച് കൊണ്ട് ഇമ്മച്ചീ എന്നും വിളിച്ച്  ഉമ്മറത്തേക്ക് ചെന്നു.

ഉമ്മറത്ത് ഉപ്പയുടെ അനിയനും (കൊച്ചാപ്പ), ഓട്ടോ മാമനും, കൂടെ എന്തിനും തയ്യാറായ നാലഞ്ച് തടിയന്മാരും  നിൽക്കുന്നു, അള്ളാഹ് ഇവരൊക്കെ ഇതെന്തിനുള്ള പുറപ്പാടാ? ഇവരിത്ര നേരത്തെ എന്തിനാ ഇവിടെ വന്നത്? എന്നിങ്ങനെ കുറേ ചോദ്യങ്ങൾ, ചോക്ക് പോയ ട്യൂബ് പോലെ എന്റെ കുഞ്ഞ് തലയിൽ മിന്നി മറഞ്ഞു. ഞാനിന്നലെ കുരുത്തക്കേടൊന്നും കാണിച്ചില്ലല്ലോ എന്നോർത്ത് ഞാൻ അന്തംവിട്ട്, തല പോയതെങ്ങിൽ നോക്കി ആലോചിച്ച് നിന്നു. എല്ലാരും എന്നെത്തന്നെയാണ് നോക്കുന്നത് എന്ന് കണ്ടപ്പോൾ ഞാൻ വേഗം വന്ന വഴിയേ അകത്തേക്ക് വലിഞ്ഞു. പലരുടെയും മുഖത്ത് പല പല ഭാവങ്ങൾ മിന്നിമറഞ്ഞത് ഞാൻ ശ്രദ്ധിച്ചു.

ഉമ്മ ഇവരൊക്കെ എന്തിനാ വന്നത് എന്നും ചോദിച്ച് ഞാൻ അടുക്കളേൽ ചെന്നു. (നല്ല പത്തിരിയുടെയും കോഴിക്കറിയുടെയും മണം അടുക്കളയിൽ നിറഞ്ഞ് നിൽക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു). "അതെക്കെ ഉണ്ട്. മോൻ പോയി പല്ല് തേച്ച് കുളിച്ച് വാന്നും" പറഞ്ഞ് തലയിൽ എണ്ണയും പുരട്ടി തന്ന് ഉമ്മ എന്നെ കുളിമുറിയിലേക്ക് പറഞ്ഞ് വിട്ടു. ഈ ഉമ്മക്ക് ഒക്കെ ഇതെന്ത് പറ്റി എന്നും ചിന്തിച്ച് പല്ല് തേപ്പും കുളിയും കഴിഞ്ഞ് പുറത്തിറങ്ങിയപ്പോഴാണ് കൊച്ചാപ്പയുടെ ഭാര്യ പുതിയ മുണ്ടും ഷർട്ടും കൊണ്ട് തന്നത്.

ഇന്നെന്താ എല്ലാർക്കും എന്നോട് ഭയങ്കര ഇഷ്ടം എന്ന് ചിന്തിച്ച് കൊണ്ട് ഞാൻ ഷർട്ടിട്ടു. ഉമ്മവന്ന് മുണ്ട് ഉടുത്ത് തന്നു. അടുക്കളയിൽ എത്തിയതും കോഴിക്കറിയും പത്തിരിയും എടുത്ത് വെച്ചിട്ടുണ്ടായിരുന്നു.

ഇന്ന് എന്താ ഉപ്പ വരുന്നുണ്ടോ എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോ മറുപടി പറഞ്ഞത് വല്ലിമ്മ ആയിരുന്നു. " ഇന്ന്ന്റെ കൂട്ടീന്റെ കല്യാണല്ലേന്നും പറഞ്ഞ് " തലയിൽ തലോടി പ്ലേറ്റിൽ പത്തിരി ഇട്ട് തന്നു.

കോഴിക്കാലും കടിച്ച് വലിച്ച് തിന്നുന്നതിനിടക്കാണ് എനിക്ക് ഹാഷിൽന്റെ കല്യാണം കഴിഞ്ഞതും ഞാൻ കാണാൻ പോയതും ടെന്റടിച്ച പോലത്തെ കൂട്ടിൽ അവനെ കിടത്തിയതും ഓർമ്മ വന്നത്. തൃശ്ശൂർ പൂരത്തിന്റെ വെടിക്കെട്ട് പോലെ എന്റെ നെഞ്ച് കിടന്ന് അടിയോടടി തുടങ്ങി. ഒസാൻ ഒരു മുട്ടിയുമായി വരുന്നതും കോഴീ നെ വെട്ടുന്ന കത്തി കൊണ്ട് എന്റെ കുഞ്ഞാണീടെ തല വെട്ടുന്നതുമായിരുന്നു എന്റെ മനസ്സിൽ. കണ്ണിലാകെ ഇരുട്ട് കയറി. എണീറ്റ് ഓടാൻ നോക്കി, പക്ഷേ കാല് അനങ്ങുന്നില്ല. ഉമ്മാ എനിക്ക് കല്യാണം ഇപ്പോ വേണ്ടാന്നും പറഞ്ഞ് കരയാനേ എനിക്ക് കഴിഞ്ഞുള്ളു.

സുന്നത്ത് കല്യാണം കഴിഞ്ഞാൽ കിട്ടുന്ന സമ്മാനങ്ങളുടെ ഒരു പട്ടി ക തന്നെ പറഞ്ഞ് ഉമ്മ എന്നെ ഒരു വിതത്തിൽ സമാധാനിപ്പിച്ചു.  കഴിച്ച് മുഖം ഒക്കെ കഴുകി തന്നു.

പിന്നേ കേൾക്കുന്നത് വണ്ടി സ്റ്റാർട്ട് ചെയ്യുന്ന സൗണ്ടായിരുന്നു. കേൾക്കേണ്ട താമസം ഞാൻ വീടിന്റെ പിന്നിലേക്കോടി. എന്റെ ഓട്ടം കണ്ടപ്പോ തന്നെ ഉമ്മയും പിന്നാലെ കൂടി. ഞാൻ ഓടടാ ഓട്ടം. പിന്നാലെ കട്ടക്ക് വിട്ട് തരില്ലാന്ന് പറഞ്ഞ് ഉമ്മയും.

ഓടി ഓടി ഞാൻ വന്ന് പെട്ടത് തടിയന്മാരുടെ മുന്നിൽ, തടിയന്മാരിൽ ഒരാളായ നസീർക്ക, പരുന്ത് കോഴിക്കുട്ടിയെ റാഞ്ചുന്നത് പോലെ എന്നെ കോരി എടുത്ത് വായുവിൽ നിർത്തി. ഞാൻ പെൻഡുലം പോലെ കിടന്നാടി. എല്ലാം കഴിഞ്ഞു എന്ന് കരുതിയ നേരത്താണ്. മേലെ പറമ്പിൽ നിന്ന് പൂവി എന്നെ നോക്കി നിൽക്കുന്നത് ഞാൻ കണ്ടത്. എന്റെ കളിക്കൂട്ടുകാരിയാണ് പൂവി. അത് വരെ വയലന്റ് ആയിരുന്ന ഞാൻ പെട്ടന്ന് സൈലന്റായി കൊച്ചാപ്പയുടെ അടുത്ത് പോയി നിന്നു.

പിന്നെ എല്ലാം പെട്ടന്നായിരുന്നു. ഉമ്മ, വല്ലിമ്മ വന്ന് ഓരോ ഉമ്മ തന്ന് എന്നെ യാത്രയാക്കി. അകലെ എവിടെയോ കാലൻ കോഴി കൂവി. ഓട്ടോയിലുടനീളം എന്റെ ചിന്ത കുഞ്ഞാണി മുറിക്കുന്നതിനെ പറ്റിയും, ബാത്റൂമിൽ പോകുന്നതിനെ പറ്റിയും ആയിരിക്കണം.

നേരെ ഹോസ്പിറ്റലിൽ എത്തി. ഡോക്ടറേ കണ്ടു. ഡോക്ടർ എന്നെ കണ്ട് ഒരു ചിരി ചിരിച്ചു. കൊലച്ചിരി ദുഷ്ടൻ. എന്നെ ഓപ്പറേഷൻ തിയേറ്ററിലേക്ക് മാറ്റി. മലർത്തിക്കിടത്തി. ഞാൻ കമിഴ്ന്ന് കിടന്നു. വിണ്ടും മലർത്തി കിടത്തി വീണ്ടും ഞാൻ കമിഴ്ന്ന് കിടന്നു. അടുത്ത പ്രാവശ്യം മലർത്തി കിടത്തി കൂടെ കാല് രണ്ടും കൊച്ചാപ്പയും കൈ രണ്ടും ഒരു നഴ്സും അമർത്തിപ്പിടിച്ചു. യെസ്. അയാം ട്രാപ്പ്ഡ്…

ഡോക്ടർ എന്നെ നോക്കി ദയനീയമായൊന്ന് ചിരിച്ചു. ഞാൻ ഉടുത്ത മുണ്ട് ആരോ അഴിച്ച് മാറ്റി. എ സി യുടെ തണപ്പ് അടിച്ചത് കൊണ്ടാണെന്ന് തോന്നുന്നു സുഖം തോന്നി.

എന്തോ ഒരു സാധനം അവിടെ തൊട്ടപ്പോൾ നല്ല തണുപ്പും. പിന്നെ ഒരു സൂചി കുത്തിയതും, എന്തോ ഒന്ന് വലിച്ചെടുക്കുന്ന പോലെ ഒരോർമ്മയും. പിന്നേ നോക്കിയപ്പോൾ അരക്ക് താഴെ ഒരു തുണിക്കെട്ടും അതിന് മുകളിൽ ഒരു ചുവന്ന പൊട്ടും. ഇതിനിടക്ക് ആരോ എനിക്ക് വീണ്ടും മുണ്ടുടുപ്പിച്ച് തന്നു. ഇടക്ക് ഞാനൊന്ന് പാളി നോക്കിയപ്പോൾ മുഴുവൻ മുറിച്ചോണ്ട് പോയില്ല എന്ന് മനസ്സിലായി. ഞാൽ അതോർത്ത് സമാധാനിച്ചു. ആകെ ഒരു തരിപ്പ് പോലെ തോന്നി.

കുടുംബക്കാരും അയൽവാസികളും ഒക്കെ എന്നെ കാണാൻ വരാൻ തുടങ്ങി. എല്ലാവരുടെ കയ്യിലും പലഹാര പൊതികൾ ഉണ്ടായിരുന്നു. അതിനുള്ളിൽ നാടൻ കോഴിമുട്ടയും, പഴവും അണ്ടിപ്പരിപ്പും മുന്തിരിയും ഹോർലിക്സും ഒക്കെയാണെന്ന് ഉമ്മ സ്വകാര്യമായി കാതിൽ പറഞ്ഞപ്പോൾ വേദനക്ക് ഒരാശ്വാസം തോന്നി.

ചില കൈകൾ എന്റെ തലയണക്കടിയിൽ പോയി നോട്ടുകളും, ചില്ലറകളും നിക്ഷേപിച്ചപ്പോൾ വേദന കുറച്ച് കൂടെ കുറഞ്ഞു. പിന്നെ പിന്നെ വരുന്നവർ മുണ്ടിൽ പിടിച്ച് പൊക്കി നോക്കാൻ തുടങ്ങി. വാഴക്കുല കെട്ടിതൂക്കി പഴുക്കാൻ വേണ്ടി മറച്ച് വെച്ചത് പഴുത്തോ എന്ന് നോക്കുന്നത് പോലെ. അതെനിക്ക് സഹിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറം ആയതിനാൽ എന്റെ മട്ടും ഭാവവും മാറാൻ തുടങ്ങി.

ഇത് കണ്ട ഉമ്മ ഉണക്കം നോക്കാണെന്നും പറഞ്ഞ് എന്നെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു. ഉണക്കം നോക്കിയ ശേഷം ചില പെണ്ണുങ്ങൾ എന്റെ മുഖത്ത് നോക്കി ഒരു ആക്കിയ ചിരി ചിരിക്കുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ എനിക്ക് നാണം തോന്നി.

അങ്ങനെ ബാലൻസുള്ള വേദന സഹിച്ച് ഞാനങ്ങനെ കിടക്കുമ്പോഴാണ് ഒരു ഗ്ലാസ് ഹോർലിക്സുമായി പൂവി കയറി വന്നത്. അവളെന്റെ മുണ്ട് പൊക്കി ഉണക്കം നോക്കിയില്ല. എന്നെ കളിയാക്കി ചിരിച്ചില്ല. ഹോർലിക്സ് എന്റെ കയ്യിൽ തന്ന് എന്റെ അടുത്തിരുന്ന് തലയിൽ തലോടി "നല്ല വേദന ഉണ്ടോ ആദീ" എന്ന് ചോദിച്ചപ്പോൾ ആണ് അവൾക്കും എന്നോട് ശരിക്കും ഇഷ്ടം ഉണ്ടെന്ന് എനിക്ക് മനസ്സിലായത്. ഞാൻ " ഉം " എന്ന് ഒന്ന് മൂളി.

ദിവസങ്ങൾ കടന്ന് പോയി. ഒരു വെള്ളിയാഴ്ച കൂട്ടുകാരും കുടുംബക്കാരുമൊത്ത് ആദിയും ഔദ്യോഗികമായി പള്ളിയിൽ പോയി.

അന്ന് വീട്ടിൽ ഉത്സവം ആയിരുന്നു. കോഴിബിരിയാണിയും, പോത്ത് വരട്ടും, ഹോ.…

രണ്ട് മാസത്തെ വിശ്രമത്തിന് ശേഷം പട്ടിണിക്കോലത്തില്‍ നിന്നും രൂപമാറ്റം വന്ന് വെളുത്ത ശരീരവും തടിച്ച് കൊഴുത്ത കവിളുകളുമായി പുത്തന്‍ തുണിയൊക്കെ ഉടുത്ത് മദ്രസയില്‍ ചെന്നപ്പോള്‍ കൂട്ടുകാര്‍ക്ക് അറിയേണ്ടിയിരുന്നത് എനിക്ക് കിട്ടിയ സമ്മാനങ്ങളെ കുറിച്ചായിരുന്നു.



21 comments:

  1. വളരെ രസകരമായി എഴുതി.

    എന്നാലും ആ ചേച്ചിമാർ എന്നാത്തിനായിരിക്കും ചിരിച്ചത്? 🤪😜😏🤪🙂🤪😀🙃😘🙃😘😍😏😡🤪😀😀😆🤣🤣😝😝😒😒

    ReplyDelete
    Replies
    1. 🤦‍♂️🤦‍♂️ അത് ആ ചേച്ചിയോട് തന്നെ ചോദിക്കണം. ഞാൻ കൊച്ചായിരുന്നല്ലോ അന്ന്

      Delete
  2. എത്ര മനോഹരമായ ആചാരങ്ങൾ

    ReplyDelete
    Replies
    1. വായനക്കും, അഭിപ്രായത്തിനും നന്ദി.
      ഈ ആചാരം ഭാവി ദാമ്പത്യ ജീവിതത്തിന് നല്ലതാണെന്ന് ഇപ്പോ ശാസ്ത്രവും ഡോക്ടർമാരും വരെ വിധി എഴുതിയിട്ടുണ്ട്.
      പിന്നേ ഓരോ മതത്തിനും അതിന്റേതായ ആചാരാനുഷ്ടാനങ്ങൾ ഉണ്ടല്ലോ?

      Delete
  3. എന്താല്ലേ ..... കൊച്ചുകുട്ടികൾ പേടിച്ചു പോവില്ലേ . വേദന സഹിച്ചാലും അത് കഴിയുമ്പം പലഹാരോം ഹോര്ലിക്സ്ഉം ഒക്കെ കിട്ടിയില്ലേ .
    ആ ഫോട്ടോ ആരുടേയാ

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഫോട്ടം ഗൂഗിൽ തന്നതാണ്. ഫസ്റ്റ് പേടിക്കും. ആദ്യം ഒക്കെ ആയിരുന്നു വെയിൻ. ഇപ്പോ തരിപ്പിക്കുന്നോണ്ട് പെയിൻ ഒന്നും അറിയില്ല.

      Delete
  4. ഞാൻ കേട്ടിക്ക്.. ഈ കഥ.. എന്റെ ആത്മ സുഹൃത്തിന്റെ കഥ... എല്ലാർക്കും പറയാനുള്ള കഥകളിൽ ഒന്ന്.. പക്ഷെ അത് അവതരിപ്പിക്കുന്നതിലാണ് കാര്യം.. നല്ല എഴുത്ത്...

    ReplyDelete
    Replies
    1. അതൊരു അനുഭവമാണ്.ഒരു ഒന്നൊന്നര അനുഭവം. എഴുത്ത് ഇഷ്ടപ്പെട്ടു എന്നറിഞ്ഞതിൽ സന്തോഷം.

      Delete
  5. അണക്ക് അങ്ങനെ തന്നെ വേണം !!!!

    ReplyDelete
  6. ആശുപത്രിയും ഡോക്ടറും ഇല്ലാത്ത പഴയ ഒസ്സാൻ കല്യാണക്കാലമാണ് ഓർമ്മ വന്നത്..എങ്കിലും പെടിക്ക്‌ ഒരു മാറ്റവും വന്നിട്ടില്ല..

    ReplyDelete
    Replies
    1. എന്താ സംഭവിക്കാൻ പോകാന്ന് അറിയില്ലല്ലോ അതിന്റെ പേടിയാണ്.
      നന്ദി വായനക്ക്

      Delete
  7. ഇന്നിത് സിമ്പിൾ ആയതിനാൽ വേദന അറിയാറില്ല എന്ന് പറയുന്നു.

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഇന്ന് മെഡിസിനും, ഇഞ്ജക്ഷനും ഒക്കെ ഉണ്ടായത് കൊണ്ട് വേദന അറിയില്ല

      Delete
  8. തല പോയാൽ പോവട്ടെ കത്തിയൊരല്പം നീങ്ങി വേരടക്കം ചേർത്ത് മുറിച്ചില്ലല്ലോ എന്നാശ്വസിക്കാം. നല്ല രസകരമായി എഴുതി കേട്ടോ. അല്ലെങ്കിലും പണ്ട് കരഞ്ഞ പലതുമോർത്താണ് പിന്നീടുള്ള ജീവിതത്തിൽ ഒരുപാടു തവണ നമ്മൾ ചിരിക്കുക :-)

    ReplyDelete
    Replies
    1. വേരടക്കം മുറിക്കുമെന്ന് കരുതിയാണ് പണ്ട് കരഞ്ഞത്.
      നന്ദി നമസ്കാരം

      Delete
  9. ഹോ ...എന്റമ്മോ..
    ഞാൻ പോയൊന്നു മുള്ളട്ടെ..
    ഞാനാണേൽ സുന്നത്ത് കല്യാണം കൂടിയവർക്ക് എന്റെ അടിയന്തിരം ഉണ്ട് പിരിയാറായേനെ.
    ഒരു 5 6 ഹോ കൂടി ഇടുന്നു.ഓർക്കുമ്പോ,ഓർക്കുമ്പോ വരുന്നതാ

    ReplyDelete
    Replies
    1. ഹോ. ഇപ്പോ വേദന ഒന്നും ഉണ്ടാകില്ല മാമാ. ഒന്ന് ട്രൈ ചെയ്യുന്നോ?

      Delete
  10. അതിമനോഹരമായി വരികൾ കൊണ്ട്
    ചിത്രീകരിച്ച ഒരു സുന്നത്ത് കല്യാണം ...

    ReplyDelete
    Replies
    1. വായനക്കും. കമന്റിനും ഒരു പാട് നന്ദി

      Delete